Dentitia On-line Articles

THE NEW AWAKENING OF THE INNER SELF

на Македонски

For puberty we've herd and read frightening things: it's the crisis of the youth, wild years that drive you crazy, young people from twelve to nineteen years don't conduct rationally their actions. However, when I entered those years I discovered nothing but beauty. At first I become politically awake. World happenings dictated my tempo of living. I remember world problem number one at that time was the hunger in Africa, in the socialistic countries firs concussions started, Poland was shaken by civil unrest. I read newspapers every morning, curiously, as if all that was happening in my naiberhood. Later I found out that fact in developing psychology, that after the twentieth year feeling for politics is developed in a person that was a child that far. So, puberty starts with a real expansion of intelect, and not with outbursts of irrationality and wildness. Later you discover philosophy and poetry, mathematically gifted solve all problems, sportists are true masters of their body.. And I went trough puberty and no crisis distracted my growth. But still the crisis appeared not in puberty , but in the 21-st year.

THE CRISIS OF THE TWENTY-ONE YEARS OLD It came unexpected. I was full with working energy, creative. Suddenly, right somewhere before the twenty second birthday, click. Like someone plugged out my energy source. I was overcome by doubt. I wanted to change the faculty. I was desperate. And nowhere I came across a memory of a crisis of somekind in the twenty-first year of life. Later in an alternative magazine I came across of an information that Georgij Ivanovic Gurgiev (1877-1949) based his method for awakening of the working elan in frustrated people, on analysis of the crisis of the twenty one year old

"NEWS" IS WHAT YOU NEED The human is a machine. This machine might lose it's energy whenever it falls in an every day routine. Every day activities are repeated until the inner world becomes as predictable as the outhern. Therefor the inner "robot" has to be fed with news for to keep it's freshness. Difficulties come with news, and every difficulty overcame inreaches the inner world. In his book "Okultno" Colin Willson for the Gurgiev method says: -"From the birth to the twine first year we grow up in a physical and every other way. The inner changes are going on without our will. And suddenly all the changes cease to go on. We are not growing any more. And we've attached so much this "automatic growing" that we can't stop expecting it's continuance. That will not happen so most people become strong. Unusual effort has to be done if we want the growing to continue, for to initiate the inner robot to produce news. That is the essence in the Gurgiev method. His basic goal is to overcome mens' natural laziness, his tendency to relax and to isolate himself of everything." This lines show that the twenty-one year old crisis is a common thing. However, in these words the secret of human existence can be sensed - additional effort. Difficulties come with every news. First with them comes the sense of desperation and incapacity and then comes the contraaction. The additional effort is needed exactly for this contraaction. Gurgiev discovered this method traveling across Asia as a young man. After the revolution in 1917 and during the First World War he worked in Tbilisi, and then in 1922 goes to Fonteneblo near Paris where he fonds his Institute for harmonic development of people. The discovery was very simple. Every unusual effort , every new start has that effect: it shakes the consciousness and brings it to a awake state. Touch with reality is reached. Every crisis makes you make double as efforts in perception. And enlargement of perception is nothing else but a meeting with reality. And reality demands work and only work.

Large stock of psychological energy is hidden in us behind three kittens, witch we are suppose to learn to discover by our selves. Gurgiev was familiar with this discovery and judging by everything , ruled with it.

With thanks to R.Popov
Margareta Angjelkovska

translated in English by Bisera Lakinska

ПОВТОРНО БУДЕЊЕ НА ВНАТРЕШНОТО ЈАС

За пубертетот пишувале и ни зборувале застрашувачки работи, како тоа дека е младешка криза, дека тоа се бурни години, дека младите луѓе од 12-тата до 18-тата година не владеат рационално со своите постапки… И се така. Меѓутоа, јас кога навлегов во тие години не открив ништо друго, освен убавина. Најпрво станав политички будна. Случувањата во светот го диктираа моето темпо на живеење. Се сеќавам, светски проблем број еден беше гладта во Африка, во социјалистичките земји почнуваа првите потреси, Полска ја потресоа немири. Читав весници секое утро, љубопитно, како сето тоа да се случува во моето соседство. И навистина, подоцна дознав за тој факт од развојната психологија, дека после дванаесеттата година кај дотогашното дете се развива чувство за политика. Значи, пубертетот започнува со вистински подем на разумот, а не со испади на ирационалност и дивјаштво. Подоцна ги откривате поезијата и филозофијата, математички обдарените ги решаваат сите проблеми, спортистите потполно господарат со своето тело… И минав низ пубертетот, а никаква криза не го попречи мојот раст. Си мислев дека тоа е некаква измислица. Но сепак, кризата се појави не во пубертетот, туку во 21-та година.

КРИЗА НА 21-ГОДИШНИКОТ Таа криза се појави сосема неочекувано. Бев полна со работна енергија, плодотворна. Одеднаш, токму некаде пред 22-от роденден, клик. Како некој да го исклучи дотокот на енергија. Ме совладаа сомнежи. Сакав да го променам факултетот. Бев очајна. И никаде не наидов на спомен за некаква си криза во 21-та година од животот. Се повеќе верував дека тоа била некоја моја лична „невротизација" која ми се појавила во тој период од животот. Подоцна во едно списание наидов на податокот дека Георгиј Иванович Ѓурѓиев (1877-1949) својата метода за будење на работниот елан кај фрустрираните луѓе, ја засновал токму врз анализа на кризата кај 21-годишниците.

„НОВИНА" Е ОНА ШТО ВИ Е ПОТРЕБНО Човекот е „машина". Оваа машина може да ја изгуби енергијата секогаш кога ќе западне во секојдневна рутина. Секојдневните активности се повторуваат се додека и внатрешниот свет не стане предвидлив, како и надворешниот. Затоа, постојано треба оној внатрешен „робот" да се потикнува со новини за да ја сочува својата свежина. Со новините наидуваат тешкотии, а секое совладување на тешкотиите носи збогатување на внатрешниот свет. Во својата книга „Окултно" Колин Вилсон за методата на Ѓурѓиев вели: „Од раѓањето па се до 21-та година ние растеме физички и во секој друг поглед. Промените во нас се одвиваат без наша волја. И потоа сите тие промени одеднаш престануваат да се одвиваат. Повеќе не растеме. А толку многу сме се навикнале на тој автоматски раст, така што никако не можеме да престанеме да го очекуваме неговото продолжение. Ако пак, сакаме растот да продолжи мора да се направат невообичаени напори за да се потикне внатрешниот робот да произведе новина. Во тоа е суштината на методата на Ѓурѓиев. Неговата основна цел е да ја совлада човечката природна мрзеливост, неговата тенденција да се опушта и да се исклучува од се". Овие зборови докажуваат дека кризата на 21-та година е општа појава. Од тука може да се насети и тајната на човечкиот опстанок, а тоа е дополнителниот напор. Со секоја новина наидуваат тешкотии. Со нив прво се јавуваат чувствата на очај и немоќ, а потоа доаѓа до контраакција. За оваа контраакција потребен е токму додатен напор. Со него се пробива навиката и повторно е пролет во длабочината на нашето Јас. Оваа своја метода, Ѓурѓиев ја открил како млад човек, патувајќи низ Азија. По револуцијата во 1917 г. и во текот на првата светска војна работел во Тбилиси, а во 1922 г. преминува во Фонтенебло, близу Париз каде го основал Институтот за хармоничен развој на човекот. Откритието било многу едноставно. Секој невообичаен напор, било кој нов почеток има таков ефект: ја потресува свеста и ја доведува до разбудена состојба. Се постигнува допир со реалноста. Секоја криза ве тера да вложите двојно повеќе напори во перцепцијата. А зголемувањето на перцепцијата не е ништо друго освен средба со реалноста. Таа пак, бара работа и само работа.

Големи залихи на психолошка енергија се скриени во нас. Ние самите треба да научиме да ги откриеме. Ова откривање Ѓурѓиев го познавал и судејќи по се, со него владеел.

Маргарета Анѓелковска
Благодарејќи на Р. Попов