AIDS - A Global Health Crisis The factor that causes AIDS was discovered in 1983 by isolation of the HIV virus and from that we have so far learned about, we can say that it causes immunodeficiensy of the organism by attacking the T4 lymphocytes (helper cells) towards which it shows special affinity. As a result of this there emerges a clinical state with a large span of symptoms that put to danger the life of the ill person. This disease is spread by within sight healthy persons witch makes the healthy ones unprotected, and since we cannot be cured it is necessary that we protect ourselves. The preventive measures are based on the parental way o transmission. As a special kind of prevention occurs the prevention for the medical staff. Namely, the everyday contact with people and biological material is necessary and inseparable part of this profession.

For the sick and the HIV - positive persons the need for medical help is increased and the medical staff has a task to make it possible. But all of this enlarges the professional risk and the risk of spreading the disease with the uninfected persons at the same time. Today, the preventive medical measures impose application of instruments for one usage only (needles, aspirators etc.) then using protective gloves, caps, masks, glasses in purpose to stop the spreading of the HIV infection. For this purpose the Medical association of Macedonia has published a brochure of instructions for protection of AIDS for the medical staff. The most common measures of protection have been mentioned there as a part of the medical education. Also, it has been pointed out the extreme importance of the special prevention measures in the clinical institutions such as surgery, gyneacology and dentistry.

Atanasoska Adriana

 

Сидата - ризик на професијата

Со изолирањето на HIV вирусот во 1983 година, откриен е причинителот на заболувањето СИДА. Поради немоќта да се најде вакцина за неа, таа во светот се окарактеризира како „чума на дваесеттиот век". Ова заболување почна да зазема огромни размери со се поголем број на заболени од година во година. Имено, во 1993 год. во светот беа регистрирани околу 2.720.000 заболени, несметајќи го огромниот број на HIV позитивни лица. Од она што досега е откриено за причинителот на HIV инфекцијата, се знае дека предизвикува имунодефицитна состојба напаѓајќи ги Т4 лимфоцитите т.н. хелпер клетки, кон кои покажува посебен афинитет и цитотоксично дејство. Како резултат на тоа се јавува клиничка слика со богат распон на клинички манифестации од асимптоматско носителство до опортунистички инфекции и малигнитети кои го загрозуваат животот на болниот.

До ширење на болеста доаѓа од навидум здрави лица, што ги прави здравите незаштитени. Бидејќи засега не е можно да се лечи ова заболување, неопходна е превентива. Превентивните мерки се базираат на парентералниот начин на пренесување. Како посебна се издвојува превенцијата кај здравствените работници. Можеби звучи парадоксално, но факт е дека СИДА-та е ризик во оваа професија. Секојдневниот контакт со луѓето и со биолошкиот материјал се неопходен и неразделив сегмент од професијата. Кај болните лица зголемена е потребата од медицинска помош. Должност на секој здравствен работник е на тие луѓе да им помогне. При тоа неопходно е превземање на превентивни здравствени мерки, со цел да се сузбие ширењето на инфекцијата. Денес, овие мерки налагаат примена на инструменти за еднократна употреба (игли, шприцеви, аспиратори итн.) потоа користење на заштитни ракавици, капи, маски, очила, заштитна облека, се со цел да се спречи пренесувањето на HIV инфекцијата.

Како посебен ризик на медицинскиот персонал претставуваат повредите што се случуваат при работа, кога се доаѓа во контакт со крв, како на пример при земање на крв, вадење заб, оперативни зафати, обдукции итн. Оттука и потребата од внимателно работење и превземање на сите заштитни мерки. За таа цел, Лекарската Комора на Македонија издаде Упатство за заштита на здравствените работници од СИДА. Во него накусо се опфатени етиологијата, имуногенезата, клиничката слика и епидемиологијата на заболувањето. Посебен осврт е даден на општите мерки на превенција на болеста, како составен дел на здравственото воспирување. Исто така, истакната е особена важност на посебни мерки за превенција во клиничките установи, како хируршките, гинеколошко-акушерските, стоматолошките клиники. Авторите на ова Упатство укажуваат и на мерките на претпазливост во лабараториите и Институтите за патологија и судска медицина. Се разбира, се со цел да се спречи инфекцијата кај неинфицираните лица и кај здравствените работници.

Атанасоска Адријана

[ home | welcome | what's new | student exchange | articles | history | the people | contact | help ]
© Macedonian Dentistry Students' Association 1999-2005